وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَۙ

Ve vâlidin vemâ veled(e)

Ve babaya ve oğula.

Her doğurtucu (baba)ya, (doğuran anaya) ve doğan (evlada) da (yemin ederim ki kâfirler aldanıyorlar).

Babaya ve oğula andolsun ki,

İnsanlığa atalık edenlere ve onlardan doğan hayırlı nesillere yemin ederim.

Babaya ve (ondan üreyip) doğana da (yemin ederim),

Babaya ve doğan-çocuğa da.

Ve yemin ederim bir (Âdem) babaya ve (ondan üreyip) doğana ki,

Babalara ve zürriyetlerine(*) yemin ederim ki;

1,2,3. Senin yaşamakta olduğun bu beldeye; doğurana ve doğana yemin olsun ki, [759][760]

Hem ataya, hem oğluna ant

Ve o babaya ve ondan meydana gelen çocuğa yemin olsun ki,

Vâlid ve veled nâmına dahî kasem iderim.

Doğurana ve doğurduğuna and olsun ki;

1,2,3,4. Sen bu beldedeyken bu beldeye (Mekke’ye), babaya ve ondan meydana gelen çocuğa yemin ederim ki, biz insanı bir sıkıntı ve zorluk içinde (olacak ve bunlara göğüs gerecek şekilde) yarattık.

Ana babaya ve bunlardan meydana gelen çocuklara!

1, 2, 3, 4. Bu beldeye -ki sen bu beldedesin-, babaya ve ondan meydana gelen çocuğa yemin ederim ki biz, insanı (yüzyüze geleceği nice) zorluklar içinde yarattık.

Doğurana ve doğurduğuna da andolsun.

Ve and olsun baba ve çocuğuna.

Ve bir validle veledine ki

Babaya (insanlığın ilk atası olan Âdem’e) ve ondan meydana gelen çocuğa (bütün peygamberlere ve sâlih insanlara) kasem olsun ki,

Ant olsun doğurana ve doğurduğuna!

Babaya da, doğana da (yemîn ederim),

Babaya ve çocuğa (yemin ederim ki),

Ve (yemîn ederim) babaya ve doğan (çocuğ)a!

1,2,3. Hayır! (Gerçek, onların sandığı gibi değil.) Senin yaşamakta olduğun bu (şanlı) beldeye (İbrahim Peygamberin başlattığı tevhid mücâdelesinin, son elçiyle yeniden filizlenip yeşerdiği bu bereketli topraklara, halkının huzur ve güven içerisinde yaşadığı bu kutsal ve emin şehre), doğurana ve doğana kasem ederim ki. *

Doğurana ve doğurduğuna yemin olsun ki.

Babaya da, doğana da ant olsun ki,

Ata/ya ve kendisinin zürriyetine de [³] yemin ederim ki

Andolsun babaya ve oğluna²,

Babaya ve doğan çocuğa da.

Ve insanlığın ilk atası olan Âdem ile Havvâ’ya ve onlardan meydana gelerek kabîleler, boylar, milletler oluşturan nesillere andolsun ki,

Doğurana da, doğurduğuna da (yemin ederim) ki;

Bu şehre emeği geçen baba evlat hakkı için

Doğuranlar ve doğurdukları şahit olsun ki!

Babaya ve çocuğa (da yemin ederim).

Ve yemin olsun babaya ve çocuğuna.¹

ve [tanıklığa çağırırım] anne-babayı ve çocukları: ²

O babaya ve o oğula ki. 2/124...134, 6/83...90

ve babaya ve oğluna:[⁵⁷²⁹]

(Fakat) Baba ile oğluna (Adem a.s. ile Ademoğullarına) andolsun ki,

Ve bir pedere ve zürriyetine de (andolsun).

Hem o değerli baba, hem o değerli evladının hakkı için:

Ve (and içerim) doğurucuya ve doğurduğuna ki,

Baba ve zürriyeti ile kasem iderim ki (Adem ve evlâdları olan bütün insânlar ile yemîn iderim ki)

Ana-babaya[*] ve evladına bakın da düşünün,

Anne, baba ve çocuklara,

Ve babaya ve evlâdına.(1)

Ve doğurana ve doğurduğuna da yemin olsun ki,

Hamda ota va bolalarga qasamyod qilaman.

daħı ŧoġurıcı ataya daħı aña kim ŧoġurdı.”

Ata ḥaḳḳı‐çun ki Ādemdür, daḫı ẕürriyeti ḥaḳḳı‐çun.

And içirəm ataya və onun övladına (Adəmə və onun nəslinə, yaxud İbrahimə və oğlu İsmailə) ki,

And the begetter and that which he begat,

And (the mystic ties of) Parent and Child;-(6132)