مَلِكِ النَّاسِۙ

Meliki-nnâs(i)

İnsanların sahibine.

İnsanların Malikine (ve Melikine, yani gerçek sahibine ve her insanın tüm hücrelerini ve organlarını her an yaratıp yönetenine avuç açıp yakarırım,)

İnsanların tek idarecisi ve padişahı durumunda olan Allah'a sığınırım.

“İnsanların sahibine hanına, hakanına, sultanına sığınırım.”

İnsanların hükümdarına,

İnsanların malikine,

İnsanların Melik'ine (hükümdarlar Hükümdarına),

İnsanların sahip ve idarecisi olan,

1,2,3. De ki: Ben insanların Rabbine sığınırım. İnsanların yöneticisine. İnsanların ilâhına. [824]

1,2,3,4,5,6. Diyesin ki sen: «İnsan olsun, cin olsun, gönlü işkillendiren kaypakların şerrinden, insanların taptığına, insanların egemeni olana, insanların Tanrısına sığınırım ben»

İnsanların Sahibine (sığınırım),

1-6. Di ki:" İnsanların kalblerine vesvese ilkâ iden vesvâs-ı şeytânın, cinlerin ve insânların şerrine karşu insânların rabbi, hükümdârı ve sâhibi olan rabbime sığınırım."

1,2,3,4,5,6. De ki: "İnsanlardan ve cinlerden ve insanların gönüllerine vesvese veren o sinsi vesvesecinin şerrinden, insanların Tanrısı, insanların Hükümranı ve insanların Rabbi olan Allah'a sığınırım."

1,2,3,4,5,6. De ki: “Cinlerden ve insanlardan; insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvesecinin kötülüğünden, insanların Rabbine, insanların Melik’ine, insanların İlâh’ına sığınırım.”

1-6. De ki: “Cinlerden olsun insanlardan olsun, insanların kalplerine vesvese sokan sinsi şeytanın şerrinden insanların rabbine, insanların mâlik ve hâkimine, insanların mâbuduna sığınırım!”

1, 2, 3, 4, 5, 6. De ki: İnsanların kalplerine vesvese sokan, (insan Allah'ı andığında) pusuya çekilen cin ve insan şeytanının şerrinden insanların Rabbine, insanların Melikine (mutlak sahip ve hakimine) insanların İlâhına sığınırım!

"Halkın Yöneticisine,"

İnsanların hükümdârına,

Melikine nâsın

İnsanların melikine (mutlak sahip ve hâkimine),

İnsanların melikine¹,

insanların (yegâne) mâlikine,

İnsanların melikine,

“İnsanların Melik'ine (mutlak sâhib ve sultânına)!”

İnsanların Melikine (insanların mutlak yöneticisine, sahip ve hâkimine), *

“İnsanların sahibine.”

insanların hakanına,

1, 6. De ki: İnsanların Rabbine, insanların mâliki ve padişahına, insanların mâbuduna; insanların kalbine vesvese verip zikr-i İlâhi/den geri giden müvesvisin, perilerden olsun, insanlardan olsun şerlerinden sığınırım [⁴].

“İnsanların Hükümdarına,”

“İnsanların hükümdarına.”

İnsanların mutlak Hükümdarına!

İnsanlar’ın melikine;

" yani insana egemen olan, "

Yarattığı varlıklardan üstündür. Hiçbir yaratılmış varlık Rabbimden üstün değildir. Yaratılmışların kontrolü Rabbinin elindedir. Hiçbir yaratılmış Rabbini kontrol edemez. Rabbin insanlar üzerinde yöneticidir. Hiçbir varlık Rabbini yönetemez. Senin Rabbin Allah’tır.

İnsanların hükümdarına,

1,2,3. (Ey Muhammed!) De ki: “Ben, bütün insanların hem hâkimi, bütün insanların hem de ilâhı¹ olan tüm insanların Rabbine² sığınırım,”

insanların Hakimine,

Yegâne hâkimine insanlığın. 2/255, 6/63-64

Sahibine insanlığın;

1-6. (Ey Muhammed) De ki: Gerek cinlerden, gerek insanlardan olsun;
İnsanların kalbine vesvese veren,
O sinsi şeytanın şerrinden; insanların Rabbine,
İnsanların Melik'ine;
İnsanların ilâh'ına (Allah'a) sığınırım.

«Nâsın Melik'ine.

İnsanların yegane Hükümdarına,

İnsanların padişahına,

"Nâsın sâhibi ve mâliki"

insanların hükümdarına,

İnsanların hakimine.

İnsanların hükümdarına,

İnsanların yöneticisine, yönlendiricisine,

Odamlar Podshohiga iltijo qilaman.

1-3. eyit: śıġınurın ādemįler çalabı’sına ādemįler pādişāhı ādemįler Tañrı’sı

ādemīler pādişāhına,

İnsanların ixtiyar sahibinə;

The King of mankind,

The King (or Ruler) of Mankind,