اِلٰهِ النَّاسِۙ

İlâhi-nnâs(i)

İnsanların İlahına (Rızası aranan, Kanun koyan, İbadete layık ve müstahak olan ve ancak Kendisinden Yardım umulan tek ve gerçek Mevlâ’sının hükmüne ve rahmetine sarılırım,)

İnsanların mabuduna.

Herkesin ve herşeyin kul ve kölesi olacağı insanların gerçek İlah'ına sığınıp O'nun korumasını isterim.

“İnsanların tanrısına sığınırım.”

İnsanların ilahına,

İnsanların (gerçek) ilahına;

İnsanların İlâh'ına;

İnsanların mabud ve İlahı olan Allah’a sığınırım.

1,2,3. De ki: Ben insanların Rabbine sığınırım. İnsanların yöneticisine. İnsanların ilâhına. [824]*

1,2,3,4,5,6. Diyesin ki sen: «İnsan olsun, cin olsun, gönlü işkillendiren kaypakların şerrinden, insanların taptığına, insanların egemeni olana, insanların Tanrısına sığınırım ben»

İnsanların (tek ve gerçek) İlahına (sığınırım),

1,2,3,4,5,6. De ki: "İnsanlardan ve cinlerden ve insanların gönüllerine vesvese veren o sinsi vesvesecinin şerrinden, insanların Tanrısı, insanların Hükümranı ve insanların Rabbi olan Allah'a sığınırım."

1,2,3,4,5,6. De ki: “Cinlerden ve insanlardan; insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvesecinin kötülüğünden, insanların Rabbine, insanların Melik’ine, insanların İlâh’ına sığınırım.”

1, 2, 3, 4, 5, 6. De ki: İnsanların kalplerine vesvese sokan, (insan Allah'ı andığında) pusuya çekilen cin ve insan şeytanının şerrinden insanların Rabbine, insanların Melikine (mutlak sahip ve hakimine) insanların İlâhına sığınırım!

"Halkın Tanrısına,"

İnsanların ilâhına,

İlâhına nâsın

İnsanların İlahına.

insanların ma'buuduna,

“İnsanların İlâhına!”

“İnsanların ilahına.”

1, 6. De ki: İnsanların Rabbine, insanların mâliki ve padişahına, insanların mâbuduna; insanların kalbine vesvese verip zikr-i İlâhi/den geri giden müvesvisin, perilerden olsun, insanlardan olsun şerlerinden sığınırım [⁴].*

“İnsanların (gerçek) ilahına.”

Tüm varlıklara hükmeden, her şeyi kontrolü ve otoritesi altında bulunduran, kulluk ve ibâdete lâyık olan biricik İlâh’a, insanların İlâhına!

1,2,3. (Ey Muhammed!) De ki: “Ben, bütün insanların hem hâkimi, bütün insanların hem de ilâhı1 olan tüm insanların Rabbine2 sığınırım,”*

insanların İlahına;

Tek gerçek ilahına insanlığın. 3/64, 10/105

İlahına insanlığın:[5948]*

Nâsın ilâhına (sığınırım).»

İnsanların İlahına sığınırım:

İnsanların Tanrısına:

insanların ilâhına,

İnsanların ilahına.

İnsanların tanrısına:

İnsanların ilahına;

1-3. eyit: śıġınurın ādemįler çalabı’sına ādemįler pādişāhı ādemįler Tañrı’sı

İnsanların tanrısına;

The God of mankind,

The Allah (for judge) of Mankind,-