يَقُولُ الْاِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ اَيْنَ الْمَفَرُّۚ

Yekûlu-l-insânu yevme-iżin eyne-lmefer(ru)

İnsan der ki o gün, nerede kaçacak yer?

İşte insan o gün: "Kaçış nereye (kime sığınabilirim)?" diyerek (acizliğini ve çaresizliğini görecektir).

o gün insan haykırarak “Eyvah kaçacak yer nerede?” der.

İşte o gün insan:
“Kaçacak yer neresi?” der.

İşte o gün insan: "Kaçacak yer nerede?" der.

İnsan o gün: 'Kaçış nereye?' der.

O gün insan der ki, kaçacak yer nerede?

İnsan o gün, “kaçacak yer nerede?” der.

10,11,12. O gün insan, “Kaçacak yer neresidir?” diyecektir. Hayır hayır! Kaçıp sığınacak yer yoktur! O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin huzurudur.

9,10. Güneşle ay toplanınca, insan oğlu diyecek ki: «Nerdedir kaçacak yer?»

O gün insan: “Kaçacak yer yok mu?” diyecek.

İnsân "Nerede melce’ vardır?" diyu bağıracakdır.

7,8,9,10. Gözün kamaştığı, ayın tutulduğu, güneş ve ayın bir araya getirildiği zaman, işte o gün insan: "kaçacak yer nerede?" der.

7,8,9,10. Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.

İşte o gün insan “Kaçacak yer var mı?” diyecektir.

O gün insan, «Kaçacak yer neresi!» diyecektir.

O gün insanoğlu, "Kaçacak yer nerede?" der.

İşte o gün insan, "kaçacak yer neresi?" der.

Der o insan o gün: nereye kaçmalı? (eynel'mefer)

7-8-9-10. (Korku ve dehşetten, gözlerin, kırpma olmaksızın) bir yere dikilip bakakaldığı, ayın karardığı, güneşin ve ayın bir araya getirildiği zaman var ya! İşte o gün (kâfir) insan, “Kaçacak yer neresidir?” diyecektir.

İzin Günü, o insan,¹ “Kaçacak yer var mı?” diyecek.

(Evet) o gün insan «Kaçış nereye?» diyecek.

O gün insan: “Kaçacak yer nerede?” der!

7,8,9,10. Gözler (hayret ve dehşetle) kamaştığı, (bir daha açılmamak üzere güneşten ışık alan) ay tutulduğu, (diğer bütün gök cisimleri gibi yokluğa sürüklenmek üzere) güneş ve ay da birleştirildiği (yerkürede çekim gücünün yok olmasıyla güneşin, ayı kendine şiddetle çekip yutacağı) zaman, (işte) o gün (dünyanın sonu geleceğini anlayan) insanoğlu “kaçış nereye?”diyecektir. (*)

O gün insan “Kaçacak yer nerede” diye sorar.

O gün kişi: «Kaçacak yer kandedir?» der.

İşte o gün insan kaçacak yer neresi? diyecek.

O gün insan, “Kaçacak yer neresi?” diyerek (feryat eder).

İnsan o gün der ki: “Kaçış nerede?”

İşte o Gün insan, “Eyvah!” diye feryat edecek, “Bu felâketten kaçıp kurtulma imkânı yok mu?”

İnsan o gün: -“Kaçacak Yer / Sığınak neresi?” der.

7,8,9,10. Gözlerde şimşek çaktığı, // Ay karardığı // ayla güneş birleştiği zaman insan: " nereye kaçsak acaba " diye soracak ama,

Evet o gün insan etrafına bakar. Korkusundan ne yapacağını şaşırır. Kaçacak yer arar ama bulamaz. Etrafına seslenir. "Kaçacak yer neresi?"

7,8,9,10. İşte göz(ler kamaşıp) şimşek çaktığı, ay karardığı, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, işte o gün (inkârcı) insan “(Acaba) nereye kaçmalı(yım)?” diyecektir.

7,8,9,10. Ama gözlerin kamaştığı,¹ ayın karardığı, güneşin ve ayın bir araya toplandığı zaman var ya! İşte o gün, o insan: “Kaçacak bir delik yok mu?” der.

o Gün insan haykıracak: “(Eyvah!) Nereye kaçayım?”

İşte o gün insan “Yok mu kaçacak yer” diye çırpınacak. 4/121, 18/53

insan o gün şöyle diyecek: “Nereye kaçmalı?”

İşte o gün (o) insan, "Kaçacak yer neresidir?" diye çırpınacaktır.

O gün insan: "Kaçacak yer neresi?" der.

O gün insan der ki: «Kaçacak yer nerede?»

İşte o gün insan der: “Var mı kaçacak mekân? ”

(Evet) O gün insan: "Kaçacak yer neresi?" der.

9,10. Güneş ve ay birleşdiği zamân insân: "Bundan kaçacak yer nerededir?" dir.

İnsan o gün: "Kaçıp sığınılacak yer nerede?" der.

(O gün) insan:-Bugün kaçacak yer nerede? der.

İnsan o gün “Kaçacak yer neresi?” der.

Der ki insan o gün: "Kaçılacak yer nerede?"

eyide ādemį ol gün “ķandadur ķaçacaķ yir?”

ol günde eyide ādem oġlanı ki: Ḳandadur ḳaçaçaḳ yir? diye.

Məhz o gün insan: “Qaçıb can qurtarmağa yer haradadır?” – deyəcəkdir.

On that day man will cry: Whither to flee!

That Day will Man say: "Where is the refuge?"