فَاَلْقٰى عَصَاهُ فَاِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُب۪ينٌۚ

Feelkâ ‘asâhu fe-iżâ hiye śu’bânun mubîn(un)

Böylelikle (Musa) asasını fırlatınca, anında apaçık bir ejderha oluverdi.

Musa, sopasını yere attı, derken sopa apaşikar kocaman bir yılan oldu.

Bunun üzerine Musa asasını yere attı. “Oo bir de ne görsünler!” koskoca bir ejderha!

Bunun üzerine Mûsâ asâsını yere attı. Asâ hemen, âşikâre bir ejderha oluverdi.

Bunun üzerine (Musa) asasını attı ve bir anda apaçık bir yılan oluverdi.

Böylelikle (Musa) asasını fırlatınca, anında apaçık bir ejderha oluverdi.

Bunun üzerine Mûsa, asâsını yere bıraktı. Hemen o anda asâ, kocaman bir ejderha oluverdi.

Musa, asasını atar atmaz ortaya apaçık bir ejderha olarak çıkıverdi.

Bunun üzerine Mûsâ asâsını yere attı, o hemen tam anlamıyla bir ejderha oluverdi.

Musa değneğini yere atınca, hemen açıkça bir ejderha oluvermişti

Bunun üzerine Musa, asasını yere bırakıverdi, o da birdenbire kocaman bir ejderha oldu.

107,108. Musa, asasını yere atar atmaz apaçık bir yılan (ejderha) oluverdi; elini çıkardı, bakanlar bembeyaz olduğunu gördüler.

Bunun üzerine Mûsâ, asasını yere attı. Bir de ne görsünler, apaçık bir ejderha.

Bunun üzerine Musa asasını yere attı. O hemen apaçık bir ejderha oluverdi!

Asasını attı, iri bir yılan oluverdi.

Bunun üzerine Musa, asâsını yere bırakıverdi, o da birdenbire kocaman bir ejderha kesiliverdi.

Bunun üzerine asasını bırakıverdi, ne baksın o koskoca bir ejderha kesiliverdi

Bunun üzerine, Musa asasını yere bıraktı, asa sahici büyük bir yılan1 oldu.*

Bunun üzerine (Musa) asasını bırakdı, bir de ne görsünler: O, apaçık bir ejderhâdır.

Bunun üzerine (Mûsâ) asâsını (yere) bıraktı. Bir de baktılar ki, o, apaçık bir ejderhâ!(1)*

Musa asasını yere atınca, asa birden bire açık bir şekilde yılan oldu.

Bunun üzerine Musa asasını bıraktı. Asa besbelli ejderha oluverdi;

Musa, asasını yere atar atmaz apaçık bir ejderha oluverdi.

Bunun üzerine Mûsâ asâsını atıverdi yere; bir de ne görsünler, o cansız değnek, kocaman bir yılana dönüşmüş!

(Bunun üzerine Mûsa) âsâsını bıraktı. Bir de baktılar ki âsâ, gerçek bir yılan (oluvermiş.)1*

Bunun üzerine [Musa], asâsını yere bıraktı: Oo! [bir de ne görsünler!] düpedüz bir yılandı, bu;

Bunun üzerine Musa asasını yere bıraktı. O anda ne görsünler! Asa apaçık bir yılan oluvermiş! 26/30...33

Bunun üzerine (Musa) asâsını yere bıraktı: Fakat o da ne? Düpedüz bir yılandı o!

Bunun üzerine âsâsını bıraktı. Âsâ hemen apaçık bir ejderha oluverdi.

107, 108. Bunun üzerine Mûsâ, asasını yere bırakıverdi, bir de ne görsün: o koskoca bir ejderha kesilmiş! Elini sıyırıp çıkardı, bir de ne görsün: Bakan kimseler için parlak mı parlak, ışık saçan bir el haline gelmiş! [20, 18-22] {KM, Çıkış 4, 2-8}

Bunun üzerine (Musa), asasını attı, birden o, açıkça bir ejderha (oluverdi).

Musa hemen değneğini yere attı. Birden bire tam bir yılan oluverdi.

O anda Musa bastonunu attı. Şimdi o apaçık bir ejderha olmuştu.

Musa asâsını attığında o koca bir yılan kesiliverdi.

Bunun üzerine Mûsa, asasını yere attı; birden korkunç bir ejderha oluverdi o.

(Fir’on bunu deyən kimi) Musa əsasını (yerə atdı) və o, dərhal (hamının gözünə) aşkar görünən bir əjdaha oldu.

Then he flung down his staff and lo! it was a serpent manifest;

Then (Moses) threw his rod, and behold! it was a serpent, plain (for all to see)!(1075)*