قُلْ اِنّ۪ٓي اُمِرْتُ اَنْ اَعْبُدَ اللّٰهَ مُخْلِصًا لَهُ الدّ۪ينَۙ

Kul innî umirtu en a’buda(A)llâhe muḣlisan lehu-ddîn(e)

De ki: “Bana, dini yalnız Allah’a halis kılarak (her konuda Kur’an’ı ve Resulüllah’ı ölçü alarak) Ona (ihlas ile) ibadet etmem emrolunmuş bulunmaktadır.”

De ki: Şüphe yok, onun dininde, özümü yalnız ona bağlayarak Allah'a kulluk etmem emredildi bana.

Ey Muhammed! de ki: Şüphe yok bana O'nun dininde, özümü yalnız O'na bağlayarak Allah'a kulluk etmem emredildi.

“Allah'ın dinini ve düzenini içtenlikle benimseyerek samimiyetle ümmetim içinde uygulayan kul olarak, Allah'ı ilâh tanımakla, candan müslüman olarak Allah'a bağlanmakla, saygıyla Allah'a kulluk ve ibadet etmekle emrolundum.” de.

De ki: "Ben dini yalnız O'na halis kılarak Allah'a ibadet etmekle emrolundum.

De ki: 'Ben, dini yalnızca O'na halis kılarak Allah'a ibadet etmekle emrolundum.'

(Ey Rasûlüm), de ki: “- Ben, Allah'a O'nun dininden ihlâs sahibi olarak ibadet etmekle emrolundum;

De ki: “Ben, din ve ibadeti Allah’a has kılarak O’na ibadet etmekle emrolundum.

De ki: “Bana, dini Allah'a has kılarak O'na kulluk etmem emrolundu.”[490]*

11,12. Diyesin ki: «Dinde özden olarak, Allaha tapmaklığım, ilk Müslüman olmaklığım, bana emrolunmuştur !»

De ki: “Ben her türlü şirk ve dünyevi maksattan uzak, içten bir inançla yalnızca O'na kulluk etmekle emrolundum.”

De ki: "Dini Allah'a halis kılarak O'na kulluk etmekle emrolundum."

De ki: “Şüphesiz bana, dini Allah’a has kılarak O’na ibadet etmem emredildi.”

De ki: Bana, dini Allah'a hâlis kılarak O'na kulluk etmem emrolundu.

De ki, "Dini yalnız ALLAH'a has kılarak O'na tapmakla emredildim."*

De ki: "Bana, dini sadece kendisine halis kılarak Allah'a ibadet etmem emredildi."

De ki: ben Allaha, dini onun için halîs kılarak, ıbadet edeyim diye emrolundum

De ki: “Ben, dini yalnızca Kendisine özgü kılarak, Allah'a kulluk etmekle emrolundum.

De ki: «Ben, Allaha, Onun dîninde ıhlâs edici olarak, ibâdet etmemle emrolundum».

(Habîbim, yâ Muhammed!) De ki: “Şübhesiz ki ben, dinde O'na (karşı) ihlâslı(samîmî) bir kimse olarak Allah'a kulluk etmekle emrolundum.”(1)*

Deki “Ben, dininde belirlediği kurallarla (kendiliğimden bir şey katmadan) Allaha kulluk etmekle emrolundum.”

De ki ben Allah/a dinde ihlâs ile ibadet etmek için emrolundum,

De ki: “Ben, dini yalnızca O'na halis kılarak Allah'a ibadet etmekle emrolundum.”

Ey Peygamber ve ey Müslüman! De ki: “Ben, arı duru bir inançla Allah’a yönelerek ve yalnızca O’nun otoritesine boyun eğerek, O’na kulluk etmekle emrolundum!”

11,12. (Ey Muhammed!): “Ben sadece dini içtenlikle Allah’a has kılarak, kulluk etmekle emrolundum ve ben, Müslümanların ilki olmakla da emrolundum.”1 de.*

De ki [ey Muhammed]: “İçten bir inançla Allah'a bağlanarak yalnız O'na kulluk etmekle emrolundum;

De ki: – Ben, dini yaşamımı O’na has kılarak yalnızca Allah’a kulluk etmekle emrolundum. 6/162, 39/2

De ki: “Elbet ben, dini Allah’a has kılarak O’na aracısız kulluk etmekle emrolundum;

De ki: «Şüphe yok ben emrolundum ki, Allah'a onun için dinde muhlis olarak ibadet edeyim.»

“Bana, din ve ibadetimi yalnız Allah'a has kılarak gönülden O'na kulluk etmem emredildi.

De ki: "Bana dini yalnız Allah'a halis kılarak, O'na kulluk etmem emredildi."

De ki “Bana verilen emir şudur: Bu dine hiçbir şey katmadan[1] kulluğu Allah'a yap!*

De ki:-Ben, dini Allah'a tahsis ederek ona kulluk etmekle emrolundum.

De ki: Ben halis bir inançla Ona yönelerek Allah'a kulluk etmekle emrolundum.

De ki: "Bana, dini yalnız Allah'a özgüleyerek, O'na ibadet etmem/O'nun için iş yapıp değer üretmem emredildi."

eyit “bayıķ ben buyrıldum kim ŧapam Tañrı’ya ıħlāś eyleyici-y-iken anuñ-içün dįni.”

De: “Mənə dini (itaəti) məhz Allaha məxsus edərək yalnız Ona ibadət etmək əmr olunmuşdur!

Say (O Muhammad): Lo! I am commanded to worship Allah, making religion pure for Him (only).

Say: "Verily, I am commanded to serve Allah with sincere devotion;