وَاذْكُرْ عَبْدَنَٓا اَيُّوبَۢ اِذْ نَادٰى رَبَّهُٓ اَنّ۪ي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍۜ

Veżkur ‘abdenâ eyyûbe iż nâdâ rabbehu ennî messeniye-şşeytânu binusbin ve ’ażâb(in)

Ve an kulumuz Eyyub'u da, hani Rabbine nida.edip de demişti ki: Gerçekten de Şeytan beni yordu ve azaba uğrattı.

Kulumuz Eyyub’u da hatırla. Hani o: "Doğrusu şeytan bana, kahredici bir acı hastalık sıkıntısı ve azap kahrı dokundurdu, (aciz ve çaresiz kaldım Allah’ım!)" diye Rabbine nida edip yakarmıştı.

Kulumuz Eyyub'u da hatırla. Hani O Rabbine yalvararak şöyle demişti: “Gerçekten de şeytan beni yordu ve bana dert ve işkence çektirdi.”

Bizi ilâh tanıyan, candan müslüman, saygılı kulumuz Eyyûb'u da hatırlayarak insanlara anlat.
“Zahmet ve acı vererek şeytan bana dokundu, beni hastalandırdı” diye Rabbine niyaz etti, seslendi.

Kulumuz Eyyub'u da an. Hani o Rabbine: "Doğrusu şeytan bana bir yorgunluk ve azab dokundurdu" diye seslenmişti.

Kulumuz Eyyub'u da hatırla. Hani o: 'Herhalde şeytan, bana kahredici bir acı ve azab dokundurdu' diye Rabbine seslenmişti.

Kulumuz Eyyûb'u da hatırla. Hani o, Rabbine şöyle nida etmişti: “- Gerçekten şeytan, beni zorluk ve eleme uğrattı.”

Kulumuz Eyyüb’ü de hatırla! “Şeytan, bana şer ve azap bulaştırdı” diye Rabbine yalvardığı anı hatırla!

Kulumuz Eyyûb'u da hatırla! Bir vakit Rabbine, “Şeytan bana bir bitkinlik ve eziyet verdi” diye yalvarmıştı.[482]

Anasın kulumuz Eyyub'u dahi, hani o: «Şeytan bana dertle, azap getirdi !» diye Tanrısına çağırmıştı

(Ey Muhammed!) Kulumuz Eyyub'u da hatırla! Hani o, Rabbine: “(Rabbim!) Doğrusu şeytan bana (tam bir) bıkkınlık ve azap hissi vermektedir!” diye seslenmişti.

’Abdimiz Eyyûb’i de tahattur it "Şeytân bana hastalıklar ve ’azâblar viriyor" diyu rabbine nidâ itmişdi.

Kulumuz Eyyub'u da an; Rabbine: "Doğrusu şeytan bana yorgunluk ve azap verdi" diye seslenmişti.

(Ey Muhammed!) Kulumuz Eyyûb’u da an. Hani o, Rabbine, “Şeytan bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu” diye seslenmişti.

Kulumuz Eyyûb’u da an. O, rabbine, “Şeytan bana sıkıntı ve acı vermektedir” diye seslenmişti.

(Resûlüm!) Kulumuz Eyyub'u da an. O, Rabbine: Doğrusu şeytan bana bir yorgunluk ve eziyet verdi, diye seslenmişti.

Kulumuz Eyyub'u an: "Rabbim, şeytan bana bitkinlik ve acı dokundurdu," diye Rabbine seslenmişti.

Kulumuz Eyyub'u da an. Bir zaman o, Rabbine şöyle nida etmişti: "Meşakkat ve acı ile bana şeytan dokundu."

Kulumuz Eyyubu da an, o vakıt ki rabbına şöyle nidâ etmişti: «bak bana: meşakkat ve elem ile bana Şeytan dokundu.»

(Resûlüm!) Kulumuz Eyyûb’u da an! Hani, o Rabbine (şöyle) seslenmişti: “(Ey Rabbim! Şâyet Eyyûb gerçekten peygamber olsaydı, Allah onu hasta etmezdi diyerek, insanlara vesvese veren) şeytan (onların kalbine şüphe tohumları ekmekle ve hak yoldan saptırması ile) bana bir yorgunluk ve elem dokundurdu!”

Kulumuz Eyyûb'u da hatırla. Bir zamanlar Rabb'ine seslenmişti: “Şeytan bana dert ve azap dokundurdu.”¹

Kulumuz Eyyubu da an. Hani o, Rabbine şöyle nida etmişdi: «Hakıykat, şeytan beni yorgunluğa (meşakkate) ve azaba (hastalığa) uğratdı.

(Ey Resûlüm!) Kulumuz Eyyûb'u da an! Hani, Rabbisine: “Doğrusu şeytan(hastalığımdan dolayı yakınlarıma verdiği vesveseleriyle) bana bir yorgunluk ve bir elem dokundurdu!” diye seslenmişti.

(Resulüm!) Kulumuz Eyyub’u da anlat! O, bir zaman Rabbine şöyle seslenip yalvarmıştı: Şüphesiz “Şeytan (hastalığım hakkında yaptığı menfi vesveselerle) beni zorluğa ve eleme (sıkıntıya) uğrattı.” (*)

Kulumuz Eyyüb’ü de hatırla. O, “Rabbim! Şeytan bana bir sıkıntı ve azap verdi” demişti.

Eyyub kulumuzu da an. O gün çalabına şöyle ünlemişti: "İşte Şeytan beni sıkıntıya, azaba uğrattı."

Eyyup kulumuzu da hatırla. Hani o, Rabbine şöyle nida etmişti: Yâ Rab! Bana şeytanın derdi, elemi dokundu [¹⁰].

(Ey Peygamber!) Kulumuz Eyyüb’u da an. Hani o Rabbine, “Şeytan bana bir bıkkınlık ve bir eziyet [azâb] vermektedir” diye seslenmişti.

Kulumuz Eyyub'u da hatırla. Hani o, “Doğrusu şeytan, bana kahredici bir acı ve azap dokundurdu” diye Rabbine seslenmişti.

Ey hak yolunun yolcusu! Mücâdelende sana yol gösterecek bir örnek olarak,kulumuz Eyyub’u da hatırla, O’ndan bahset! Hani malını, ailesini ve sağlığını kaybederek büyük bir imtihândan geçen Eyyub, “Ey Allah’ım!” diye Rabb’ine el açıp yalvarmıştı, “Doğrusu şeytan, ortaya attığı şüphe ve vesveselerle bana büyük bir sıkıntı ve acı veriyor!” Uğradığım zahmet, meşakkat ve hastalık yüzünden şeytan vesveseye yol bulup beni yordu.
İşte Eyyub, yıllar süren dayanılmaz acılara sabırla katlanmış; bir kez olsun Rabb’ine isyan etmemişti.

Kulumuz Eyyûb’ü da an!
“Doğrusu Şeytan bana bir azap ve yorgunlukla dokundu” diye rabbine seslendi.

Kulumuz Eyyûb’u hatırla: " Tanrım! çok hastayım, yorgunluk ve susuzluk canıma tak etti. " diye seslenmişti yürekten.

Kulumuz Eyüp’ü an! Hani O Rabbine "Şeytan bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu." diye seslenmişti. Hastalığı gerçekten onu perişan etmişti.

Kulumuz Eyüp’ü de hatırla! Hani Rabbine “Doğrusu şeytan bana bir yorgunluk ve eziyet verdi.” diye seslenmişti. [*]

Rabbine: “Doğrusu şeytan, bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu.”¹ diye seslenen Eyyub kulumuzu da hatırla.

KULUMUZ EYYUB’U da ³⁷ hatırla, o’nun Rabbine şöyle seslendiğini: “Şeytan bana [tam bir] bıkkınlık ve azap ³⁸ vermektedir!”

Kulumuz Eyyub’u da an! Hani O, Rabbine: “Rabbim ‘Şeytan bana bir yorgunluk ve azap verdi.’ diye seslenmişti. 21/83-84

VE KULUMUZ Eyyub’u da hatırla:[⁴⁰⁸⁰] Hani o Rabbine “(Rabbim!) şeytan bana tarifsiz bir bezginlik ve terkedilmişlik hissi vermektedir!” diye yakarmıştı.[⁴⁰⁸¹]

(Ey Muhammed) kulumuz Eyyub'u da hatırla ki, o, bir vakit Rabbine: "Doğrusu şeytanın bana, çok eziyet ve tahammül edilmez bir derdi dokundu!” (Bunların başıma çökmesine sebep oldu, bunlardan artık beni kurtar) diyerek niyazda bulundu.

Kulumuz Eyyûb’u da an: (O) Rabbine "Şeytân, bana bir yorgunluk ve azâb dokundurdu" diye seslenmişti.

Kulumuz Eyyûb'u da yâd et. O vakit ki, Rabbine nidâ etti: «Şüphe yok ki, şeytan bana bir meşakkat ile ve bir elem ile dokundu (dedi).»

Kulumuz Eyyûb'u da hatırla! Hani o Rabbine: “Ya Rabbî, şeytan bana bir yorgunluk ve işkence dokundurdu. ” diye yalvarmıştı. [65, 3]

Kulumuz Eyyub'u da an: (O) Rabbine "Şeytan, bana bir yorgunluk ve azab dokundurdu" diye seslenmişti.

Kulumuz Eyyûb'ı zikr it, rabbine du'â ve nidâ idüb: "Yâ Rabbî! Bana şeytân renc ve 'azâb ile dokandı" didikde:

Kulumuz Eyyûb'tan da bahset; birgün Sahibine: "Şeytan bana yorgunluk ve azap verdi" diye seslenmişti.

Kulumuz Eyyub'u da an. Hani Rabbine: “Şeytan bana bir yorgunluk ve azap verdi. diye seslenmişti.

Kulumuz Eyyub'u da an ki, “Yorgunluk ve acı yüzünden Şeytan bana sıkıntı verdi” diye Rabbine dua etmişti.(5)

Kulumuz Eyyûb'u da an! Hani, Rabbine şöyle seslenmişti: "Şeytan bana bir yorgunluk ve azap dokundurdu."

daħı an ķulumuzı eyyūb’ı ol vaķt kim ķıġırdı çalabı’sına “bayıķ ben yoķandı baña şeyŧān ķatılıġ-ıla daħı 'aźāb-ıla.”

Daḫı ẕikr eyle yā Muḥammed Eyyūb ḳulumuzı, ḳaçan ki nidā itdi Tañrısınaki baña şeyṭān zaḥmet ve ‘aẕāb yitişdürdi, didi.

(Ya Peyğəmbər!) bəndəmiz Əyyubu da yad et! Bir zaman o öz Rəbbinə müraciətlə belə demişdi: “Şeytan mənə bəla və əzab toxundurmuşdur!”

And make mention (O Muhammad) of Our bondman Job, when he cried unto his Lord (saying): Lo! the devil doth afflict me with distress and torment.

Commemorate Our Servant Job.(4198) Behold he cried to his Lord: "The Evil One has afflicted me with distress(4199) and suffering!"