ق۪يلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَۜ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْم۪ي يَعْلَمُونَۙ

Kîle-dḣuli-lcenne(te)^(s) kâle yâ leyte kavmî ya’lemûn(e)

Denildi ki: Gir cennete. Ne olurdu dedi, kavmim de bilseydi.

(Buna rağmen tutup öldürdükleri zata) Ona: "Cennete gir" denilince şöyle söyledi: "Ne olurdu, keşke kavmim (imanın ve İslam’ın kıymetini) bilselerdi."

Böyle bir tavır sonrası, üzerine üşüşüp orada şehid ettiler ve kendisine Allah tarafından denildi ki: “Haydi buyur cennete.” O da girdiği cennetteki manzaralar ve nimetleri görünce: “Ah ne olaydı keşke benim toplumum da bu gerçeği bir anlasaydı” der.

Bütün çabalarına rağmen söz dinlemeyen kavmi tarafından şehit edilirken, ona:
“Gir Cennete!” denildi. O da:
“Ne olurdu kavmim bilseydi...” dedi.

Ona: "Cennete gir" denildi. O da dedi ki: "Keşke kavmim bilseydi,

Ona: 'Cennete gir' denildi. O da: 'Keşke benim kavmim de bir bilseydi' dedi.

(Onun nasihatlarına rağmen, kavmi onu öldürdüler. Ruhuna hitaben şöyle) denildi; “- Haydi, gir cennete!” (Cevap olarak ruhu şöyle) dedi: “- Ne olurdu, kavmim bilselerdi, tasdik etselerdi?

(O öldüğünde) ona “Cennete gir” denildi.(*) O ise “Keşke toplumum da bilseydi:

26,27. “Gir cennete!” denilecek. Bu adam dedi ki: “Âh, keşke kavmim, Rabbim'in beni affedip ikram edilenlerden kıldığını bir bilebilseydi!”

Ona denildi ki: «Cennete gir!», o dedi: «Keşke ulusum bilseydi

26-27. (Kavmi tarafından taşlanarak ölüme giden o kimseye:) “Cennete gir” denildi. (O da:) “Keşke, Rabbimin beni bağışladığını ve cennetle ikram edilenlerden kıldığını kavmim bilseydi!” dedi.

26,27. Taşa tutulub şehîd idildikden ve cennete dâhil oldukdan sonra Âh! Allâh’ın bana olan ihsânını ve ikrâmını eğer kavmim bilse idi" didi.

26,27. Ona "Cennete gir" denince, "Keşke milletim Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikrama mazhar olanlardan kıldığını bilseydi!" demişti.

26,27. (Kavmi onu öldürdüğünde kendisine): “Cennete gir!” denildi. O da, “Keşke kavmim, Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikram edilenlerden kıldığını bilseydi!” dedi.

26-27. Ona, “Cennete gir” denildi. “Rabbimin beni bağışladığını ve güzel biçimde ağırlananlardan eylediğini keşke kavmim bilseydi!” dedi.

26, 27. Gir cennete! denildi. «Keşke, dedi, Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikrama mazhar olanlardan kıldığını kavmim bilseydi!»

(Ölüm anında) Kendisine, "Cennete gir," denir. "Keşke benim halkım bir bilseydi..."

(Sonra ona) "haydi gir cennete!" denildi. O da dedi ki: "Ne olurdu kavmim bilseydi!"

Denildi ki: haydi gir Cennete! ay, dedi, nolurdu kavmın bilselerdi? Rabbım bana ne mağrifet buyurdu

26-27. (Bunca nasihate rağmen, müşrik kavmi onu taşlayarak öldürdüler. Rûhuna hitaben şöyle) buyuruldu: “Haydi, gir cennete!” O da, “Keşke kavmim, Rabbimin beni (m geçmiş günahlarımı) bağışladığını ve beni (cennet ile) ikram edilenlerden kıldığını bilseydi” dedi.

Ona, “Cennete gir!” denildi. “Keşke halkım bilseydi;”

(Ona): «gir cennete denildi. (O da) «Nolurdu, dedi, kavmim bilselerdi»,

26,27. (Kavmi ise onu taşa tuttular ve öldürdüler de kendisine:) “Cennete gir!” denildi. (O da:) “Keşke Rabbimin bana mağfiret ettiğini ve beni ikrâm edilenlerden kıldığını kavmim bilselerdi!” dedi.

26, 27. (İman ettim demesinin peşinden, ona), "Gir cennete (cenneti hak ettin, cennetlik oldun)" denildi. (O da,) keşke kavmim, Rabbimin (bu iman sayesinde) beni affedip ikram edilenlerden kıldığını bir bilebilseydi!’’ dedi. *

O’na “Gir cennete” denildi. O’da cennette “Keşke kavmim (ne ile karşılaşacaklarını) bilselerdi”

"Cennet’e gir" buyruldu. Dedi: "Ah, ne olurdu, ulusum bunu bir bilseydi,

26, 27. Ona «— Cennete girin» denildi. O «— Keşke kavmim, Rabbimin beni yarlıgadığını, beni ağırladıkları kimseler meyanında bulundurduğunu bilseydi!» dedi.

(Öldürüldüğünde ona) “Cennete gir!” dendi. O da “Keşke kavmim bilseydi!”

Ona, “Cennete gir” denildi. O ise “Keşke benim kavmim de bir bilseydi” dedi.

Bu sözleri duyunca çılgına dönen zâlimler, o fedâkâr insanı oracıkta şehit ettiler. Böylece ona, “Şehitler için hazırlanmış olan şu cennete gir!” denildi. Fakat o hâlâ, halkının içler acısı durumunu düşünüyordu: “Keşke!” dedi, “Beni kanlara bulayarak işi bitireceğini zanneden halkım, şimdi ne durumda olduğumu bilseydi! ”

-“Cennet’e gir!” denildi. Dedi ki: -“Ah keşke benim kavmim bilse!”.

" Cennete buyur " dedi bir ses. Adam ise son nefesinde: " Keşke, halkım şu anda görebilseydi,

Rabbine inanan, Rabbinin emrettiği yasalara uyan, bunun için mücadele veren insana hesap günü gir cennete denilir.

26,27. Ona “Cennete gir!” denince, o da “Ah! Keşke kavmim, Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikram edilenlerden kıldığını bilseydi!” demişti.

(Âhirette)¹ Ona: “Cennete gir” denildi. O da: “Keşke benim kavmim de bir bilseydi”,

[Ve] ona: “Cennete gir[eceksin]!” denildiğinde ¹⁵ “Keşke” dedi, “kavmim bilseydi,

O zaman kendisine gir cennete, denildi. O da: -Ah keşke halkım bilseydi. 16/32, 41/30...32

(En sonunda) ona “Sen cennetliksin!”[³⁹⁴²] denildi. Dedi ki: “Ah, keşke kavmim bir bilseydi

(Zalimler onu, taş yağmuruna tuttular, öleceği sırada ona) "Cennete gir" diye nidâ olundu. O da: "Keşke kavmim;”

Ona: "Cennete gir" denilince: "Keşke, dedi, kavmim bilseydi.

(O'na) Denildi ki: «Cennete giriver.» Dedi ki: «Keşke kavmim bilselerdi!»

Ona “Buyur cennete gir! ” denildi. O ise halkını hatırlayarak: “Ah halkım bir bilseydi! ” dedi.

Ona: "Cennete gir" denilince: "Keşke, dedi, kavmim bilseydi.

26,27. (Kavmi onı katl itdiklerinden) Ona "Cennete gir" denildi. O da: "Ne olurdı bile idi, Rabbimin beni mağfiret itdiğini ve beni mükrimlerden kıldığını kavmim" didi.

(Onu öldürdüler) “Cennet’e gir[*]” dendi. “Ah, keşke kavmim bilseydi” dedi.

-Cennete gir, denildi. O da:-Keşke kavmim bilseydi.

Ona “Cennete gir” dendi. O ise “Keşke,” diyordu. “Kavmim bilseydi,

"Gir cennete!" denildi. Dedi: "Kavmim bir bilebilseydi?

26-27. eyidildi “gir uçmaġa!” “eyitti iy keşki ķavmum bilelerdi yarlıġaduġuñ beni çalabum! daħı ķıldı beni aġırlanmışlardan.”

Eyidildi aña şehīd olduġı vaḳt, cennete gir, dinildi. Eyitdi: N’ola‐y‐dı, be‐nüm ḳavmüm bile‐y‐di.

(Antakiyalılar bu sözü eşidən kimi Həbib Həccarı daşqalaq edib öldürdülər). Ona (şəhid olduğu üçün Allah dərgahından): “Cənnətə daxil ol! – deyildi. (Həbib Həccar Cənnətə daxil olub oradakı ne’mətləri, hörmət-izzəti gördükdən sonra) dedi: “Kaş qövmüm biləydi ki,

It was said (unto him): Enter Paradise. He said: Would that my people knew

It was said: "Enter thou(3971) the Garden." He said: "Ah me! Would that my People knew (what I know)!-