وَاَيُّوبَ اِذْ نَادٰى رَبَّهُٓ اَنّ۪ي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِم۪ينَۚ

Veeyyûbe iż nâdâ rabbehu ennî messeniye-ddurru veente erhamu-rrâhimîn(e)

Ve Eyyub da hani Rabbine nida etmişti de gerçekten demişti, bana zarar dokundu ve sen, merhametlilerin en merhametlisisin.

Hani Eyyub da o (sıkıntı) vaktinde Rabbine: "Şüphesiz bu sıkıntı (ve hastalık) beni (iyice) sarıverdi. Sen merhametlilerin en merhametlisisin" diye yalvarıp nida etmişti.

Eyyûb'u da an. Hani O Rabbine şöyle yakarmıştı: “Başıma bu dert geldi, sen merhametlilerin en merhametlisisin!”

Eyyûb'u da hatırlayarak insanlara anlat. Hani Rabbine:
“Bana bir dert, başıma uzun süren bir hastalık geldi. Sana sığındım. Sen merhametlilerin en merhametlisisin.” diye niyaz etmişti.

Eyyub('u) da (an). Hani o Rabbine: "Doğrusu bu dert bana dokundu ve sen merhametlilerin en merhametlisisin" diye yakarışta bulunmuştu.

Eyüp de; hani o Rabbine çağrıda bulunmuştu: 'Şüphesiz bu dert (ve hastalık) beni sarıverdi. Sen merhametlilerin en merhametli olanısın.'

Eyyûb'u da hatırla, zira: “- Bana, gerçekten hastalık isabet etti. Sen merhamet edenlerin en merhametlisisin.” diye Rabbine dua etmişti.

Eyyub’u da an: “Ey Rabbim! Zarar bana dokundu. Sen de Erhamürrahiminsin” demişti.

Eyyûb'u da hatırla! Hani Rabbine, “Başıma bir belâ geldi. Sen, merhametlilerin en merhametlisisin” diye niyaz etmişti.[332]

Eyyub'u da an, hani, Eyyub: «Tanrım bana dert geldi, sensin esirgiyenlerin en çok esirgiyeni» diyerek dua etmişti

Ve Eyyub'u (da hatırla ki) o: “Ey Rabbim! Bir derde yakalandım. Sen merhametlilerin en merhametlisisin!” diye yalvarmıştı.

Eyyûb’ün rabbine hitâben "İşte başıma felâket geldi lâkin sen merhametlilerin merhametlisisin." diyu nidâ itdiğini yâd it.

Eyyub da: "Başıma bir bela geldi, (Sana sığındım), Sen merhametlilerin merhametlisisin" diye Rabbine nida etmişti.

Eyyûb’u da hatırla. Hani o Rabbine, “Şüphesiz ki ben derde uğradım, sen ise merhametlilerin en merhametlisisin” diye niyaz etmişti.

Eyyûb’u da an! Hani rabbine, “Başıma bu dert geldi. Ama sen merhametlilerin en üstünüsün” diye niyaz etmişti.

Eyyub'u da (an). Hani Rabbine: «Başıma bu dert geldi. Sen, merhametlilerin en merhametlisisin» diye niyaz etmişti.  

Eyyub da... Rabbine şöyle yalvarmıştı: "Bana felaket dokundu. Sen merhametlilerin en merhametlisisin."

Eyyûb da: "Başıma bir bela geldi, (sana sığındım), sen merhametlilerin en merhametlisisin" diye Rabbine nida etti.

Eyyubu da, zira «rabbehu enni messeniyed durru ve ente erhamur rahimîn» diye rabbına nidâ etti

(Resûlüm, Kur’ân’da bildirdiğimiz gibi) Eyyûb’u da (an). Hani, o, Rabbine, (Ey Rabbim!) “Şüphesiz bana bir zarar (hastalık) dokundu ve sen merhametlilerin en merhametlisisin” diye dua etmişti.

Eyyûb'u da an! Hani o: “Bana bir dert dokundu. Ve Sen, merhamet edenlerin en merhametlisisin.” diye Rabbine seslenmişti.

Eyyubu da (hatırla.) Hani o, Rabbine: «Hakıykat, bana (bu) derd (gelib) çatdı. Sen esirgeyicilerin esirgeyicisisin» diye niyaz etmişdi.

(Ey Habîbim!) Eyyûb'ü de (an)! Hani Rabbine: “Zarar gerçekten bana dokundu; sen merhametlilerin en merhametlisisin” diye nidâ etmişti.(2)

Ve Eyyüb’e de (sağlam bir muhakeme yetisi ve ilim vermiştik). Hani bir zaman o Rabbine yalvararak "Rabbim! Bana zarar veren bir şeyler dokundu. (Ancak) sen merhamet edenlerin en merhametli olanısın.’’ diye seslenmişti.

Eyyüp de Rabbine yalvararak “Rabbim! Bana zarar veren bir şeyler dokundu. Ancak sen merhametlilerin en çok merhamet edenisin” diyerek seslenmişti.

Eyup’u da düşün. O gün Allah’ına şöyle ünlemişti: "İşte ben bir hastalığa tutuldum. Sen ise esirgeyicilerin esirgeyicisisin."

Eyyub/u da yâd et hani o, Rabbine niyaz etmişti: Yâ Rab! Ben hastalığa tutuldum [²] sen esirgeyenlerin esirgeyenisin.

Eyyub’u da (an). Hani o Rabbine, “Muhakkak ki ben bir derde uğradım. Sen merhametlilerin en merhametlisisin!” diye seslenmişti.

Eyyub'u da (an). Hani o Rabbine, “Başıma bir bela geldi, (sana sığındım), sen merhametlilerin en merhametlisisin” diye seslenmişti.

Eyyub’a da Peygamberlik vermiş ve onu, belâlara sabırla göğüs germe konusunda müminlere örnek kılmıştık. Hani o Rabb’ine el açıp yalvararak, “Ey, Rabb’im!” diye seslenmişti, “Başıma öyle çetin bir belâ gelip çattı ki, ailemi, malımı-mülkümü ve sağlığımı tamamen kaybettim! Elimden tut, bana yardım et yâ Rab! Çünkü sen, merhamet edenlerin en merhametlisisin!”

Eyyûb’u da (kurtardık ve önder yaptık). Hani, rabbine:
“Bana, Zorluk / Sıkıntı geldi. Sen Merhametliler’in en merhametlisisin” diye seslendi.

Eyyûb'u hatırlıyor musun. " Ya Rab başım dertte. Artık sevgi sende şefkat sende " diye yakarırdı hep.

Eyüp’ü da hatırla: "Ben deva bulmaz bir derde uğradım! Sen merhametlilerin merhametlisisin!" diye Rabbine dua etmişti.

Eyüp’ü de (an)! Hani Rabbine “Başıma bu dert geldi. [*] Sen merhametlilerin en merhametlisisin.” diye seslenmişti.

Hani Eyyûb Rabbine: “(Ey Allahım!) Şüphesiz bu hastalık beni bunalttı, Sen merhametlilerin en merhametlisisin.” diye yalvarmıştı.

VE EYYUB’u [da an ki] o: “Ey Rabbim, dert beni buldu; ama Sen merhametlilerin en merhametlisisin!” diye yakarmıştı. ⁷⁸

– Başıma bu dert geldi. Sen merhametlilerin en merhametlisisin, diye niyaz eden Eyyûb’ü de an! 38/41...43

EYYUB’U da (gündeme taşı)! Hani o bir zamanlar; “Bu dert gelip beni buldu, ama Sen merhametlilerin en merhametlisisin!” diye Rabbine yalvarmıştı.

Eyyüb'u da an. Bir vakit o, Rabbine dua etmiş "Ey Rabbim, başıma bir dert geldi. (Sana sığındım) Sen merhametlilerin merhametlisisin" diye yalvarmıştı.

Ve EyyubRabbine nida da buluup’’ Rabbim bana zarar veren bir sıkıntı dokundu senise merhametlilerin en merhametlisisin’’ dedi

Ve Eyyûb'u da (an) o vakit ki, Rabbine nidâ etti, (dedi ki:) «Şüphe yok, beni zarar kapladı, ve Sen (Yarabbi) rahmet edenlerin en merhametlisisin.»

83, 84. Eyyûb'u da an. Hani o: “Ya Rabbî, bu dert bana iyice dokundu. Sen merhametlilerin en merhametli olanısın” diye niyaz etmiş, Biz de onun duasını kabul buyurup katımızdan bir lütuf ve ibadet edenlere bir ders olmak üzere, hastalığını iyileştirmiş, kendisine aile ve dostlarını bir misliyle beraber vermiştik. {KM, Eyub 42, 10. 13}

Eyyub'u da an. O, Rabbine: "Bu dert bana dokundu, sen merhametlilerin en merhametlisisin!" diye du'a etmişti.

Vaktâ ki Eyyûb: "Yâ Rabbî! Beni şiddetli bir maraz kapladı. Sen erhamu'r râhimînsin" diye nidâ itdi.

Eyüp ise bir gün Rabbine şöyle seslenmişti: “Ben iyice daraldım. En iyi ikramı sen yaparsın

Eyyûb da: - Başıma bir bela geldi, sen merhametlilerin en merhametlisisin, diye yalvardığı zaman...

Eyyub'u da hatırla ki, Rabbine, “Bana zarar dokundu; Sen ise merhametlilerin en merhametlisisin” diye dua etmişti.

Ve Eyyûb... Rabbine şöyle yakarmıştı: "Dert/zorluk gelip çattı bana; sen, rahmet edenlerin en merhametlisisin!"

daħı eyyūb’ı ol vaķt kim ķıġırdı çalabı’sına “bayıķ ben yoķandı baña ziyān daħı sen esirgeyicilerüñ esirgeyiciregisin.”

Eyyūbı daḫı ẕikr eyle. Tañrı Ta‘ālā[ya] nidā itdügi vaḳt ki yā Rabb bañaelem ve zaḥmet yitişdi, didi. Daḫı sen raḥmetlüraḳsın barça raḥmet idicilerden,didi.

(Ya Rəsulum!) Əyyubu da (yada sal)! Bir vaxt o, Rəbbinə yalvarıb dua edərək belə demişdi: “Mənə bəla üz verdi (Sənə pənah gətirdim). Sən rəhmlilərin rəhmlisisən!”

And Job, when he cried unto his Lord, (saying): Lo! adversity afflicteth me, and Thou art Most Merciful of all who show mercy.

And (remember) Job, when He cried to his Lord, "Truly distress has seized me.(2739) But Thou art the Most Merciful of those that are merciful."