قَالُوا يَا وَيْلَنَٓا اِنَّا كُنَّا ظَالِم۪ينَ

Kâlû yâ veylenâ innâ kunnâ zâlimîn(e)

(Onların bazısı kendi aralarında) "Yazıklar olsun bize, gerçekten biz zalimlerdenmişiz" diyerek (pişman olmaya başlamışlardı).

Yazıklar olsun bize derler, gerçekten de zulmetmiştik biz.

ve yalnızca “Yazıklar olsun bize, doğrusu biz yaratılış gayesine aykırı davrananlardan olduk!” derler.

“Vay başımıza gelenlere! Gerçekten biz inkâr ile isyan ile baskı, zulüm ve işkence ile temel hak ve hürriyetleri Allah yolunu, Allah yolundaki faaliyetleri engelleyen, hakka riayet etmeyen zâlim kimselermişiz.” dediler.

"Yazık bize! Gerçekten biz zalimlermişiz" dediler.

'Yazıklar bize' dediler. 'Gerçekten biz, zalimmişiz.'

(Onlar kurtuluştan ümid keserek): “- Vay bizlere! Biz gerçekten zalimler idik.” dediler.

Onlar: “Yazıklar olsun bize! Biz zalimlerden olduk” dediler.

“Vay başımıza gelenlere!” dediler. “Gerçekten biz zâlim insanlarmışız.”

Derler ki: «Eyvah bize! Bizler zalim olmuştuk!»

(Kurtulamayacaklarını anlayınca onlar da:) “Yazıklar olsun bize! Biz gerçekten kendimize zulmetmişiz” dediler.*

"Vay başımıza gelenlere! Doğrusu biz haksızlık yapmış kimseleriz" dediler.

“Eyvah bizlere! Bizler gerçekten zalim kimseler idik” dediler.

«Vay başımıza gelenlere! dediler; gerçekten biz zalim insanlarmışız.»

"Vay bize, biz gerçekten zulmedenlermişiz," dediler.

Onlar da: "Vay bizlere! Biz gerçekten zalimler idik" dediler.

Vay bizlere: bizler cidden zalimler idik dediler

“Yazıklar olsun bize! Biz zalimlermişiz.” dediler.

Dediler: «Ne yazık bize! Biz hakıykaten zaalimler idik».

(Onlar:) “Eyvah başımıza gelenlere! Gerçekten biz zâlim kimselermişiz!” dediler.

(Azap onları yakaladığında) “Yazıklar olsun bize, gerçekten biz haksızlık yapanlardan olduk” demişlerdi.

Onlar halâstan nevmit olunca «— Eyvah bizlere! Biz zalim kimselerdik» dediler.

“Yazıklar olsun bize!” dediler. “Gerçekten biz, zalimlermişiz!”

Artık kurtulamayacaklarını anlayınca, “Vay başımıza gelenlere; doğrusu biz, gerçekten de zâlim kimselerdik!” diye feryât ediyorlardı.

(Onlar:) “Ah, eyvah bize! Şüphesiz ki biz zalimlermişiz!” demişlerdi.

Onlar da: “Yazıklar olsun bize! Biz, zâlimlerden olduk.” dediler.

Ve yalnızca: “Vah bize!” diye yanıp yakınırlardı, 17 “Doğrusu, gerçekten zalim kimselerdik biz!”

– Eyvah bize, dediler. Gerçekten biz yanlışta ısrar eden zalimlerden olduk. 7/5, 23/99...108, 39/58, 42/44, 68/17...33

Onlar “Vah bize!” diyecekler; “Şu kesin ki, bizler hep zulümde ısrar ettik!”

Dediler ki: «Vay halimizel Muhakkak ki, biz zalimler olmuş idik.»

“Eyvah! dediler, gerçekten biz zalim kimselermişiz! (Eyvah! Eyvah! )”

Eyvah bize, dediler, gerçekten biz zalimlermişiz!

“Eyvah, çekeceğimiz var. Çünkü yanlış yaptık” dediler.

-Eyvah bize, dediler. Biz haksızlık etmiştik.

“Eyvah!” dediler. “Biz gerçekten kendimize yazık etmişiz.”

Dediler: "Eyvah bize! Biz gerçekten zalimlermişiz."

eyittiler “iy 'aźābumuz bayıķ olduķ biz žulm eyleyiciler!”

Onlar (nicat tapmaqdan ümidlərini üzüncə): “Vay halımıza! Biz, həqiqətən, zalım olmuşuq (Rəbbimizə küfr etməklə özümüz özümüzə zülm etmişik)”, - dedilər.

They cried: Alas for us! Lo! we were wrongdoers.

They said: "Ah! woe to us! We were indeed wrongdoers!"