وَلَقَدْ اَوْحَيْنَٓا اِلٰى مُوسٰٓى اَنْ اَسْرِ بِعِبَاد۪ي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَر۪يقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًاۚ لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشٰى

Velekad evhaynâ ilâ mûsâ en esri bi’ibâdî fadrib lehum tarîkan fî-lbahri yebesen lâ teḣâfu deraken velâ taḣşâ

Andolsun ki biz Musa'ya, kullarımla geceleyin yola çık, onlara denizde kuru bir yol aç, düşmanların yetişmelerinden, denizde boğulmadan korkma diye vahyetmiştik.

 Yemin olsun ki, Biz Musa’ya: “(Sana tâbi olan) Kullarımla birlikte (tedbir olsun diye) geceleyin yürüyüp yola çık, (sahile vardığında asanla) vur, denizde onlar için (mucize olarak tünel gibi) kuru bir yol (geçiş tüneli) aç; (Firavun’un arkanızdan) yetişmesinden de korkma, (boğuluruz diye de) endişeye kapılma!” diye vahyetmiştik. (O da sözümüzü yerine getirmişti.)

Andolsun ki biz Musa'ya, kullarımla geceleyin yola çık, onlara denizde kuru bir yol aç, düşmanların yetişmelerinden ve denizde boğulmaktan da korkma diye vahyetmiştik.

Andolsun biz Mûsâ'ya:
“Kullarımla birlikte geceleyin yola çık. Firavun'un size yetişmesinden endişe etmeden, asânı vurarak onlara denizde kuru bir yol aç. İçin titreyerek boğulmaktan ve Firavun'dan korkma.” diye vahyettik.

Andolsun ki Musa'ya: "Kullarımı geceleyin yürüt ve (düşmanlarının) yetişmelerinden korkmaksızın ve endişeye kapılmaksızın onlar için denizden kuru bir yol aç" diye vahyetmiştik.

Andolsun, biz Musa'ya vahyetmiştik: 'Kullarımı geceleyin yürüyüşe geçir, onlara denizde kuru bir yol aç, yetişilmekten korkmadan ve endişeye kapılmadan.'

Gerçekten Mûsa'ya şöyle vahy ettik: “- Kullarımla geceleyin yürü (Mısır'dan çık) de (asanı vurarak) onlara denizde kuru bir yol yap; böylece (Firavun tarafından) yetişilmekten korkmazsın ve (boğulmaktan) endişe de etmezsin.

Biz Musa’ya kesinlikle vahyettik ki: “Geceleyin kullarım (olan İsrailoğullarını) götür. Onlar için denizde kuru bir yol aç. Ne onların size yetişmesinden korkacaksın ne de denizde boğulmaktan ürkeceksin.”

Mûsâ'ya şöyle vahyetmiştik: “Kullarımla beraber geceleyin yola çık ve onlara denizin ortasında kupkuru bir yol tutuver; arkanızdan yetişirler diye korkup kaygılanma!”[317]

Biz Musa'ya: «Geceleyin kullarımla yola çık, denizde bir kuru yol aç onlara, korkma erişilmekten, hem de çekinme!» diye vahyettik

Andolsun ki; Musa'ya şöyle vahyettik: “Kullarımı geceleyin yürüt. Denizde onlara kuru bir yol aç. (Düşmanların yetişmesinden) korkma (ve boğulmaktan da) endişe etme!”

Mûsâ’ya " ’İbâdımı gice Mısır’dan çıkar ve deniz ortasından kurı yol aç, arkadan yetişürler zan itme ve korkma" diyu vahy iyledik.

And olsun ki Musa'ya: "Kullarımı geceleyin yürüt, denizde onlara kuru bir yol aç, batmaktan ve düşmanların yetişmesinden korkma, endişe etme" diye vahyettik.

(Firavun’un imana yanaşmaması üzerine) Mûsâ’ya, “Kullarımı (İsrailoğullarını) geceleyin (Mısır’dan) yürütüp çıkar. Yakalanmaktan korkmaksızın, endişe etmeksizin onlara denizde kuru bir yol aç” diye vahyettik.

Mûsâ’ya şöyle vahyetmiştik: “Kullarımı geceleyin yola çıkar, yetişecekler diye korku ve endişe duymaksızın onlara denizde kupkuru bir yol aç.”

Andolsun ki biz Musa'ya: Kullarımla birlikte geceleyin yola çık da (size) yetişilmesinden korkmaksızın ve (boğulmaktan) endişe etmeksizin onlara denizde kuru bir yol aç, diye vahyetmiştik.  

Musa'ya: "Kullarımı geceleyin yürüyüşe çıkar ve onlar için denizde kuru bir yol aç. Yakalanmaktan korkma, endişe etme," diye vahyettik.

Gerçekten Musa'ya şöyle vahyettik: "Kullarımla geceleyin yürü (Mısır'dan çık) de (asânı vurarak) onlara denizde kuru bir yol aç; (artık firavun tarafından) yetişilmekten korkmazsın ve (boğulmaktan) endişe de etmezsin."

Ve filhakıka Musâya şöyle vahyettik: kullarımla geceleyin yürü de onlara denizde kuru bir yol aç, yetişilmekten korkmazsın ve perva etmezsin

Kasem olsun ki, biz Mûsâ’ya, “(Îmân eden) kullarımla birlikte geceleyin yürüyüp yola çık, (asanı vurarak, iznimizle) onlara denizde kuru bir yol aç, düşmanların yetişmelerinden ve denizde boğulmaktan korkma!” diye vahyetmiştik.

Ant olsun ki, Mûsâ'ya: “Kullarımla geceleyin yola çık; onlara denizde kuru bir yol aç. Arkanızdan yetişecekler diye korkma, Allah'a olan bağlılığını kaybetme!” diye vahyettik.

Andolsun ki biz Musâya: «Kullarımla geceleyin yola çık da — (düşmanların) yetişme (sin) den korkmayarak, (boğulmanızdan da) endîşe etmeyerek — onlara denizde kuru bir yol aç» diye vahy etmişizdir.

And olsun ki Mûsâ'ya şöyle vahyetmiştik: “Kullarımı geceleyin (Mısır'dan) yola çıkar; (size) yetişilmesinden korkmadan ve (boğulmaktan) endişe etmeden, denizde onlara kuru bir yol (açmak) için (asân ile denize) vur!”

Biz Musa’ya “Kullarım ile gece içinde yürüyerek çık. Onları deniz içinden kuru bir yola vur (bularak götür). Yetişmelerinden korkma ve endişelenme.

Ant olsun ki Biz Musa’nın gönlüne şunu bildirmiştik: "Kullarımızla geceleyin yola çık. Onlara denizde bir kara yolu aç. Sana yetişmelerinden de korkma."

* Biz, Musa/ya vahiy ettik: Kullarımla gece yola çık, onlar için denizde kuru bir yol aç, Firavun/un size yetişmesinden korkma, boğulmadan da perva etme.

Andolsun ki Musa’ya, “Kullarımı geceleyin yürüt/götür, denizde onlara kuru bir yol aç [fa’drib], batmaktan ve düşmanların yetişmesinden korkma, endişe etme” diye vahyettik.¹⁶

Şüphesiz biz Musa'ya, “(Size) Yetişilmesinden korkmadan ve endişeye kapılmadan kullarımı geceleyin yürüyüşe geçir ve onlara denizde kuru bir yol aç” diye vahyettik.

Sihirbazların şehit olmalarından sonra, bütün İsrail Oğulları Mûsâ’ya iman etti. Firavunun baskı ve işkenceleri altında geçen uzun bir mücâdele döneminin ardından, Mûsâ’ya şöyle vahyettik: “Gerek İsrail Oğulları’ndan, gerek Mısırlılardan, ayetlerime iman eden kullarımla birlikte Filistin’e gitmek üzere Mısır’dan gizlice bir gece yola çıkın ve Kızıldeniz’e kadar yürüyün. Sahile vardığınızda, karşı kıyıya geçmek için onlara asân ile denizde kuru bir yol aç. Firavun size yetişip hepinizi kılıçtan geçirecek diye korkma, denizde boğuluruz diye de hiç endişe etme!”

And olsun ki Musa’ya:
-“Kullarımı geceleyin yola çıkar! Onlara Deniz’de kuru bir yol aç! Yetişilmekten korkmazsın, çekinmezsin!” diye vahyettik.

Musa'ya: " Kullarımı geceleyin yola çıkar " dedik. Denizde onlara kuru bir yol bul.. Sakın ola yakalanma korku ve endişen olmasın " dedik.

Ant olsun biz zamanı gelince Musa’ya; “Kullarımla birlikte geceleyin yola çık. Firavunun size yetişmesinden korkmayın. Yol üzerindeki sularda boğulmaktan endişe etmeyin. Yol güzergâhında su engelleriyle karşılaşırsan kullarım için kuru bir yol aç!” diye vahyettik.

Yemin olsun ki Musa’ya “Kullarımla birlikte geceleyin yola çık; [*] yetişilmesinden korkmaksızın ve (boğulmaktan) endişe etmeksizin onlara denizde kuru bir yol aç!” diye vahyetmiştik. [*]

Yemin olsun, Biz Mûsa’ya: “(İnanan) kullarımı geceleyin yürüyüşe geçirmesini, yetişilmekten korkmadan ve endişeye kapılmadan onlara denizde kuru bir yol açmasını.” vahyettik.

VE GERÇEK ŞU Kİ, [zamanı gelince ⁶⁰] Musa’ya: “Kullarımla beraber geceleyin yola çık ve onlara denizin ortasında kupkuru (güvenli) bir yol tutuver; arkanızdan yetişirler diye korkup kaygılanma” ⁶¹ diye vahyettik.

Andolsun ki biz Musa’ya: – Kullarımı geceleyin yürüt denizde onlar için kuru bir yol aç. Firavun’un sizi yakalamasından ve boğulmaktan korkma! Diye vahyetmiştik. 2/50, 7/138, 10/88...90, 26/60...66

VE DOĞRUSU Biz Musa’ya şöyle vahyetmiştik: “Kullarımla birlikte geceleyin yola koyul, onları denizin ortasında kuru bir yola vur; arkanızdan yetişirler diye endişe etme, hepsinden öte (Allah’tan gayrı kimseden) korkma!”[²⁶⁰²]

(Musa'nın hakka davetini ve kavmini serbest bırakma önerisini Firavun kabul etmeyince) Andolsun ki biz Musa'ya "Kullarımla geceleyin yola çık!.. Düşmanların size yetişmesinden korkmayarak ve kavminin suda boğulmasından tasalanmayarak denize var da, denizde kurtulmanız için kuru bir yol aç!" diye vahyettik.

Ve biz Mûsâ’ya dedik ki: "Kullarımı geceleyin (Mısır’dan çıkarıp) yürüt; (asânla suya) vur, denizde onlar için kuru bir yol (aç). (Firavun’un seni yaklamasından) korkma, (boğulmaktan) endişe etme. "?

Ve andolsun ki, Mûsa'ya şöyle vahyettik: «Kullarım ile beraber geceleyin yürü ve onlara denizde kuru bir yol aç, yetişilmekten korkmazsın ve havf eder olma.»

Biz Mûsâ'ya şöyle vahyettik: Kullarımla geceleyin Mısır'dan yola çık. Asanı vurarak denizde onlara kuru bir yol aç! Firavun'un size ulaşmasından ve boğulmanızdan endişe edip korkmayın! [26, 52; 44, 23]

Andolsun biz Musa'ya: "Kullarımı geceleyin (Mısır'dan çıkarıp) yürüt; (asanla suya) vur, denizde onlar için kuru bir yol (aç). (Fir'avn'ın sana) yetişme(sin)den korkma, (boğulmaktan) endişe etme." diye vahyetmiştik.

Biz Mûsâ'ya: "Kullarımla yola çık ve onlar içün denizden kurı yol yap. Fir'avn'ın size yetişmesinden ve boğulmakdan korkma" didik.

Musa’ya şunu bildirmiştik: “Kullarımızla birlikte geceleyin yola çık. Onlara denizde kuru bir yol aç. Sana yetişmelerinden de korkma; endişeye kapılma.”

Musa'ya: -Kullarımı geceleyin yola çıkar, onlara denizde kuru bir yol aç, (batmaktan ve düşmanların yetişmesinden) korkma, endişen olmasın! diye vahyetmiştik.

Musa'ya “Kullarımla gece vakti yola çık,” diye vahyettik. “Denize vur da onlara kuru bir yol açılsın. Yakalanmaktan endişeniz olmasın, boğulmaktan da korkmayın.”

Yemin olsun, Mûsa'ya şöyle vahyetmiştik: "Kullarımı geceleyin yürüt! Denizde onlar için kuru bir yol aç! Size yetişecekler diye korkma, endişelenme!"

daħı bayıķ viribidük vaḥyi mūsā’ya kim “gitgil gice ya'nį mıśrdan ķullarum ile ya'nį benį isrāyil. pes ur anlaruñ içün yol deñiz içinde ķuru. ķorķmayaśın irmeklikden daħı ķorķmayasın” ya'nį ġarķdan.

Taḥḳīḳ biz vaḥy eyledük Mūsāya ki: Al git benüm ḳullarumı, didük. Pesvur deñizi anlar‐çun ḳuru yol olur. Deñizde düşman yitişmekden ḳorḳma,ġarḳ olmaḳdan daḫı ḳorḳma.

(İzzət və cəlalıma) and olsun ki, Biz Musaya belə vəhy etdik: “Qullarımla gecə yola çıx, (əsanı suya vurmaqla) onlar üçün dənizdə quru bir yol aç. (Fir’onun) sizə yetişməsindən qorxma, (suya qərq olmaqdan da) əndişəyə düşmə!”

And verily We inspired Moses, saying: Take away My slaves by night and strike for them a dry path in the sea, fearing not to be overtaken, neither being afraid (of the sea).

We sent an inspiration(2599) to Moses: "Travel by night with My servants, and strike a dry path for them through the sea, without fear of being overtaken (by Pharaoh) and without (any other) fear."