Yekûlu yâ leytenî kaddemtu lihayâtî
“Keşke (bu ahiret) hayatım için, (önceden yararlı ve kurtarıcı bir şeyler hazırlayıp) takdim edebilseydim” diyerek (hayıflanıp duracaktır).
Keşke der, önceden, daha sağken iyilik etseydim.
İnsan o gün: “Ah keşke gelecek hayatım için önceden bir hazırlık yapsaydım” diyecek.
“Keşke hayatım için, önceden bir şeyler yapsaydım, iman edip hayırlı ameller işleseydim.” der.
Der ki: "Ah keşke! (Bu) hayatım için önceden bir şeyler göndermiş olsaydım!"
Der ki: 'Keşke hayatım için, (önceden bir şeyler) takdim edebilseydim.'
(O, şöyle) der: “- Ah, ne olurdu! Keşke ben (ebedî olan ahiret) hayatım için, önceden (fani dünyada) salih ameller yapmış olsaydım.”
(O gün insan:) “Keşke hayatım için bir şeyler hazırlamış olsaydım” der.
“Âh, keşke bu hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım!” der.
(İşte o zaman insan:) “Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.
"Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaymışım" der.
“Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.
(İşte o zaman insan:) «Keşke bu hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim!» der.
"Keşke bu hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım," der.
"Keşke hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim." der.
Ah der; nolurdu ben önce hayatım için (sağlığımda hayırlar) takdim etmiş olsa idim
«Ah, diyecek, keski hayâtım için önden (saalih ameller) yapsaydım».
(O zaman insan:) “Keşke ben, (bu ebedî) hayâtım için önceden (dünyada iken iyi ameller) yapsaydım!” der.(1)*
“Keşke hayatım için bir şeyler yapıp hazırlasaydım” der.
“Keşke hayatım için, (önceden bir şeyler) takdim edebilseydim!” der.
Bu yüzden, “Ah; keşke fırsat varken Rabb’ime kulluk edip bu hayatım için bir hazırlık yapsaydım!” diye feryat edecek.
Ve o: “Keşke (dünya) hayatımda (iyi şeyler yapıp da önceden)1 gönderseydim.” der.*
O, “Âh, keşke [gelecek] hayatım için önceden bir hazırlık yapsaydım!” diyecek.
O diyecek ki: “Ah n’olaydım, keşke bu hayatım için hazırlık yapmış olaydım!”
Der ki, «Keşke hayatım için (güzel ameller) takdim etmiş olsa idim.»
“Keşke sağlığımda bu hayatım için hazırlık yapsaydım! ” der.
(O zaman insan): "Ah, keşke ben bu hayatım için (iyi işler yapıp) gönderseydim!" der.
Der ki: “Ah! Keşke hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım.”
Oysa dünya hayatının ve imtihanın sona erdiği o gün öğüt alma günü değil, karar günüdür. Orada gerçeği anlamak artık işe yaramaz. Ve insanlar her şeyin gerçekliğinin bütün çıplaklığı ile gözler önüne serildiği o gün şöyle der: -Keşke hayatım için hazırlıkta bulunsaydım.
“Eyvah,” der. “Keşke bu hayat için bir hazırlık yapsaydım!”
Der ki: "Keşke şu hayatım için önden bir şeyler gönderseydim."
He will say: Ah, would that I had sent before me (some provision) for my life!
He will say: "Ah! Would that I had sent forth (good deeds) for (this) my (Future) Life!"
Designed by ÖFK En iyi 1024 x 768 pikselde görüntülenir. |