يَقُولُ يَا لَيْتَن۪ي قَدَّمْتُ لِحَيَات۪يۚ

Yekûlu yâ leytenî kaddemtu lihayâtî

“Keşke (bu ahiret) hayatım için, (önceden yararlı ve kurtarıcı bir şeyler hazırlayıp) takdim edebilseydim” diyerek (hayıflanıp duracaktır).

Keşke der, önceden, daha sağken iyilik etseydim.

İnsan o gün: “Ah keşke gelecek hayatım için önceden bir hazırlık yapsaydım” diyecek.

“Keşke hayatım için, önceden bir şeyler yapsaydım, iman edip hayırlı ameller işleseydim.” der.

Der ki: "Ah keşke! (Bu) hayatım için önceden bir şeyler göndermiş olsaydım!"

Der ki: 'Keşke hayatım için, (önceden bir şeyler) takdim edebilseydim.'

(O, şöyle) der: “- Ah, ne olurdu! Keşke ben (ebedî olan ahiret) hayatım için, önceden (fani dünyada) salih ameller yapmış olsaydım.”

(O gün insan:) “Keşke hayatım için bir şeyler hazırlamış olsaydım” der.

“Âh, keşke bu hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım!” der.

İmdi o gün, onculayın, kimse azap yapamaz

(İşte o zaman insan:) “Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.

"Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaymışım" der.

“Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.

(İşte o zaman insan:) «Keşke bu hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim!» der.

"Keşke bu hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım," der.

"Keşke hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim." der.

Ah der; nolurdu ben önce hayatım için (sağlığımda hayırlar) takdim etmiş olsa idim

“Ah keşke hayattayken, ahiret hayatım için hazırlık yapmış olsaydım.” der.

«Ah, diyecek, keski hayâtım için önden (saalih ameller) yapsaydım».

(O zaman insan:) “Keşke ben, (bu ebedî) hayâtım için önceden (dünyada iken iyi ameller) yapsaydım!” der.(1)*

“Keşke hayatım için bir şeyler yapıp hazırlasaydım” der.

“Keşke hayatım için, (önceden bir şeyler) takdim edebilseydim!” der.

Bu yüzden, “Ah; keşke fırsat varken Rabb’ime kulluk edip bu hayatım için bir hazırlık yapsaydım!” diye feryat edecek.

Ve o: “Keşke (dünya) hayatımda (iyi şeyler yapıp da önceden)1 gönderseydim.” der.*

O, “Âh, keşke [gelecek] hayatım için önceden bir hazırlık yapsaydım!” diyecek.

O diyecek ki: “Ah n’olaydım, keşke bu hayatım için hazırlık yapmış olaydım!”

Der ki, «Keşke hayatım için (güzel ameller) takdim etmiş olsa idim.»

“Keşke sağlığımda bu hayatım için hazırlık yapsaydım! ” der.

(O zaman insan): "Ah, keşke ben bu hayatım için (iyi işler yapıp) gönderseydim!" der.

Der ki: “Ah! Keşke hayatım için önceden bir şeyler yapsaydım.”

(Oysa dünya hayatının ve imtihanın sona erdiği o gün öğüt alma günü değil, karar günüdür. Orada gerçeği anlamak artık işe yaramaz. Ve insanlar her şeyin gerçekliğinin bütün çıplaklığı ile gözler önüne serildiği o gün) şöyle der:
-Keşke hayatım için hazırlıkta bulunsaydım.

“Eyvah,” der. “Keşke bu hayat için bir hazırlık yapsaydım!”

Der ki: "Keşke şu hayatım için önden bir şeyler gönderseydim."

He will say: Ah, would that I had sent before me (some provision) for my life!

He will say: "Ah! Would that I had sent forth (good deeds) for (this) my (Future) Life!"