ثُمَّ اَتْبَعَ سَبَبًا

Śumme etbe’a sebebâ(n)

Sonra (yine) bir yol tuttu. (İlahi öğretiyle edindiği yüksek teknolojik vesileler ve harika yöntemlerle yol alıp durdu.)

Sonra, bir yol daha tuttu.

Zülkarneyn bir yol daha tuttu.

Sonra doğru sebep ve vesilelere, meşrû araçlara başvurarak başka bir hedefe yöneldi.

Sonra yine bir yol tuttu.

Sonra (yine) bir yol tuttu.

Sonra Zül'-Karneyn (Doğuya doğru) bir yol tuttu.

Sonra yine bir sebebin ardına düşüp gitti. (Yeni bir yola girdi.)

Sonra yine bir yol tutup gitti.

Sonra bir yol daha tuttu

89,90. (Zülkarneyn) sonra (doğuya doğru) bir yol tuttu. Nihayet güneşin doğduğu yere (uzak doğuya) vardığı zaman, onu kendileriyle güneş arasına örtü koymadığımız (çıplak) bir halk üzerine doğar buldu.

Sonra yine bir yol tuttu.

Sonra yine (doğuya doğru) bir yol tuttu.

Sonra yine bir yol tuttu.

Sonra bir yol tuttu.

Sonra Zülkarneyn yine bir yol tuttu.

Sonra da bir sebebi ta'kıb etti

Sonra bir sebebe1 tabi oldu.*

Sonra o, başka bir yol tutdu.

Sonra (başka) bir sebeb (doğuya doğru, bir yol) ta'kib etti.

Sonra bir sebepten dolayı yola çıktı.

Sonra (Zülkarneyn yine) bir yol tutmuş oldu.

Derken, buradan ayrılıp doğu istikametine bir yol tuttu.

O, (yine) bir sebebe sarıldı.

Ve [Zulkarneyn, doğru bir amaca varmak için, böylece] bir kere daha 90 doğru aracı seçti.

Sonra o, yeni (amacına) ulaştıracak bir araca yine başvurdu.

Sonra da başka bir yol takip etti.

Zülkarneyn bu sefer yine bir yol tuttu.

Sonra yine bir yol tuttu.

Sonra o (Zülkarneyn), bir yola girdi.

Sonra bir yol tuttu.

Sonra yine bir sebebi izledi.

Sonra bir sebebi daha izledi.

Then he followed a road

Then followed he (another) way,